2018-14 Culoz - Morbier

Na een matige nachtrust vanwege de warmte op tijd opgestaan. Na een kilo cruesli, een liter melk, 10 boterhammen, halve liter kwark, drie koffie en een beker thee, de zes grote bidons gevuld met sportdrank, waren wij klaar voor de dag. Oh nee er moeten nog repen en geeltjes mee en natuurlijk de snelle jelles. En dat alles om de 1e 47 km te overleven. Vanaf de camping gelijk rechtsaf de Grand Colombier op. Dit was een stevige klim op 2,3 km onder de top moesten wij een stempel halen bij een restaurant. Deze bleek nog gesloten te zijn. Op aankloppen op de deur waar prive op stond, werd de deur geopend door een oude man in zijn onderbroek. Hij riep zijn vrouw om een tampon. Voor alle duidelijkheid het betreft hier het Franse woord voor een stempel! Hierna verder naar de top. Boven kun je bij helder zicht de Mont Blanc zien. Helaas was te nevelig. Vervolgens naar de 1e pauze plaats gereden waar Paul ons weer stond op te wachten. Hij zit dan vaak aan de weg in een stoel met de krant of sudoku. De hele santekraam stond weer uitgestald. Het brood was keurig gesmeerd, dus konden wij weer aanvallen. Hierna door het landschap wat flink op en neer ging richting Col de Berentin. Ook een Col boven de 1000m. In de afdaling reden Tom en Frans vlak naast een grote Steen. Henk reed er echter vol overheen met 45 a 50 km per uur, met als gevolg direct een platte band. Zonder kleerscheuren de fiets aan de kant gekregen. De anderen hoorden het woord lek niet en reden vrolijk verder. De band vervangen en door. De anderen stonden zoals wij vooraf hebben afgesproken te wachten in het dal. Opgelucht zagen zij Henk weer aansluiten. Nu volgt er een zeer lange klim naar Col de la Croix de la Serra. Een geleidelijke klim door het bos die erg mooi was. Na 5km was er een route Barree. Weet ik veel wat dat betekend, dus gewoon doorrijden. Hierna een eenzijdige discussie gehad met wegwerkers. Ik zei alleen !00 Cols route die kant op Ajuu. Hij bleef maar mopperen wat ik zeker de volgende 50m nog kon horen. Dit was natuurlijk voor Tom en Frans die er ook nog langs moesten. Na de laatste rustpauze onze weg vervolgd naar Morbier. Wij hebben onderweg in het pijpenmuseum van St. Cloude een stempel gescoord. Toen nog 28km naar de camping. de route leidde ons over een prachtige weg langs een oude spoorlijn. We gingen onder bruggen door de Gorges de Bienne. Erg mooie route. We kwamen omstreeks zes uur aan op de camping met weer een prachtige dag achter ons. Met dit prachtige weer worden onze handen echte kunstwerken of zijn het ouderdomsplekken.