2018-4 Saint Pons-Aveze

Vandaag 160 km voor de boeg met ruim 2910 hm Met weer meerdere cols deze dag o.a. Col Du Cabaretou, Col De La Bane over een prachtige route Des Lac genaamd. In de verte zagen we een aantal windmolens. Deze stonden allemaal stil. Dat was een opsteker. Zeker gezien de hm die wij moesten overwinnen. Het leek wel dat deze windmolens ons achtervolgden. We kwamen er bijna niet vanaf. De route ging er ongeveer omheen. Na een paar kleine prachtige binnenwegen, die niet breder waren dan een geitenpad leidde de route ons langs de afslag richting Brusque. Hier kregen wij een prachtige afdaling voorgeschoteld langs een riviertje over een afstand van 16 km. Hier zat de snelheid er weer lekker in. Zo dacht niet iedereen erover trouwens. In Brusque hebben wij samen gegeten omdat wij Paul links van de weg aantroffen. Heerlijk in de zon genoten van de lunch. De bidons gevuld en wat koeken in de achterzak richting Ceilhes-et-Rocozels. Hier moesten wij de enige stempel van vandaag scoren. Dat lukte in een restaurant waar geen zitplaatsen waren. Buiten zittend op de bloembak hebben wij grande café genuttigd die in een slok op was. Vanaf daar gingen wij de Col du Perthus op. Daar bovengekomen konden wij de dreigende onweerswolken zien die ons snel naderden. Gelukkig hadden wij daar een snelle afdaling naar Lodeve, waarbij wij hebben gewonnen van de onweersbui. Die bleven wij met snelheden boven de 45 km nog net voor, althans op dat moment. In Soubes hadden wij onze tweede stop gepland. Dit werd echter geen versnapering maar een kilo kersen bij een lokale boer. Later bleek dat wij Paul net gemist. Telefonisch konden wij elkaar daar niet bereiken omdat het netwerk weigerde. De wolken kwamen angstvallig dichterbij. Snel even Henk Pelleboer geraadpleegd. Daar was het zo dat de wolken donkerder en donkerder werden. Even kort overleg gevoerd omdat wij snel op een hoogvlakte aankwamen en met het dreigende onweer, het ons niet verstandig leek daar dan te rijden. Na een uur hadden wij Paul nog niet gezien en besloten wij te gaan voor de laatste 45 km van de dag. Aangekomen op de hoogvlakte barste de bui los. Het kwam letterlijk uit de lucht vallen. Maar ach het meeste valt de naast!!. De turbo werd aangezet om zo snel mogelijk uit de buien te komen. We reden 40 in het uur in de richting van de blauwe lucht, want die hadden wij weer in het vizier. Als toetje werden wij getrakteerd op een fantastische afdaling langs muurtjes van 30 cm hoog. Helaas was de weg te nat om deze afdaling snel te nemen. Maar met de gereduceerde snelheid konden wij wel langer genieten van het prachtige uitzicht. Je had daar kloven van zeker driehonderd meter diep. Dus het was maar beter om op de weg te blijven! Als laatste nog een beklimming naar Cote De Le Cros. Vlak hierna haalde Paul ons in en eind goed al goed hebben wij hierna ook nog een prachtige camping gevonden, die eigenlijk nog dicht zat. De eigenaar ontving ons hartelijk en paste voor ons de stroomvoorziening aan zodat wij met de waterkoker ons eitje konden koken. Op deze camping hebben we nog even de schoenen laten uitlekken van al het vocht. Vandaag was een grandioze dag met veel kilometers die wij weer hebben afgelegd.